"Rodzice byli szczęśliwym małżeństwem. Nieustannie ze sobą rozmawiali. Ojciec robił wino z głogu albo z porzeczek, ściągali je sobie do dzbana i siedzieli przy nim, gadając i palac papierosy. Gadali do późna, często ja albo brat budziliśmy się i wołaliśmy, żeby już poszli spać. Mój ojciec był nieustannie ciekawy mamy. Bardzo ją kochał, do końca jej nie rozgryzł, jakby skrywała jakąś tajemnicę, a on chciał ją poznać. Ciekawość drugiego człowieka to najpiękniejsza forma miłości. Mój ojciec to musiał wiedzieć…".

Janusz Leon Wiśniewski

Reposted from hormeza via carax

Dziękuję za rozczarowanie. Nie wiedziałam jak przestać patrzeć na Ciebie z miłością. 

Reposted from klaudia via carax

Wszystko mi mówi, że po sierpniu nadchodzi listopad. 

Tym razem się nie boję. Może jeszcze. Może to przyjdzie. 

Tęsknię, ale nie rozpaczam. Okazuje się, że w próżni znalazłam też i bardzo dużo ciepła.  

Reposted from hormeza

Wiosną powrócę z Wyraju

Przylecę z pierwszym

Klangorem żurawia tonącego

W pośniegowym błocie

Umrzeć jednak najpierw muszę

Niczym najmniejsze z wróbli 

Zmrożone ciemnością zimy 

Musze wszystko stracić 

Zwyczajem klonu szumiącego za oknem

Bez liści bez oddechu naga na wietrze

Kruche blizny na jego korze

Niech będą mi drogowskazem 

Nie martw się miły 

Ja zawsze powrócę ptasim 

Rytuałem marca

A jeśli mogę mieć życzenie 

Najbardziej bym chciała

Odrodzić się w piórach lelka 

Który nocą czuwa nad twoim snem

Choć bardziej niż stać na straży 

Pragnie wplątać się w twoje 

Rozrzucone na poduszce włosy

I czekać w nich aż zaświta 

I uwić w nich na tę jedną noc gniazdo

I czekać aż mgły zaczną lizać 

Brzuchy leśnych wzgórz 

Prawie jak rozpalony 

Glupim niedopałkiem pożar  Read More »

Reposted from hormeza